OWSIKI

W ostatnie latach systematycznie wzrasta częstotliwości występowania różnych odmiany chorób grzybiczych. Fakt ten stanowi poważny problem, z którym boryka się niemały procent ludności, zarówno dorosłych jak i młodych, a nawet dzieci. Grzyby przenoszą się z dużą łatwością na osoby zdrowe, dzięki łatwości rozprzestrzeniania się grzybice mogą być poważnym problemem epidemiologicznym XXI wieku.
Do czynników odpowiedzialnych za wzrost zachorowań na grzybice możemy  zaliczyć

• predyspozycje genetyczne,
• czynniki środowiskowe,
• szerokie stosowanie wszelkiego rodzaju terapii antybiotykowych w medycynie.

Wydaje się, że obecnie najbardziej aktualnym staje się problem zapobiegania nowym zakażeniom grzybiczym i szukanie sposobów, które mogłyby doprowadzić do utrudnienia rozprzestrzeniania się grzybów. U osób już borykających się z uciążliwymi dolegliwościami, problem jest pozbycie się infekcji z organizmu.

Grzybice obecnie najczęściej występujące to

Grzybice skóry wywołane przez grzyby dermatofitowe, mogą występować w różnym wieku i niezależnie od płci. Infekcje te mają zazwyczaj typowy obraz kliniczny, chociaż mogą wystąpić problemy w ich zdiagnozowaniu, związane ze zmianami o niewielkim nasileniu, lub z wystąpieniem zmian skórnych imitujących inne schorzenia dermatologiczne. Do grzybic skórnych zaliczamy

• grzybicę owłosionej skóry głowy – najczęściej występuje u dzieci w wieku szkolnym; objawami są ogniska łysienia i złuszczenia skóry. Objawy, tak jak w każdym innym przypadku grzybicy, mogą występować w różnym stopniu nasilenia,
• grzybicę owłosionej skóry brody – zapadają na nią mężczyźni, występuje głównie u rolników, lekarzy weterynarii lub osób, które mają kontakt z dużymi zwierzętami. Objawia się znacznym  nasileniem stanu zapalnego brody i jej okolicy, obrączkowym układem zmian skóry, lub tylko krostami, bez wyraźnych objawów złuszczenia,
• grzybicę skóry twarzy – jest to powierzchniowa infekcja obejmująca nieowłosione części skóry twarzy. Często występują problemy w diagnostyce, a tylko nieznaczna część chorych posiada typowy, obrączkowy układ zmian. Najczęstszym objawem towarzyszącym temu rodzajowi łuszczycy jest rumień, niewyraźnie odgraniczony od zdrowej skóry z towarzyszącym świądem,
• grzybicę skóry tułowia – w tym przypadku ogniska chorobowe mogą występować pojedynczo lub być mnogie, a nasilenie objawów zależy od rodzaju grzyba i stopnia zaawansowania choroby.

Grzybica pachwin to pospolite schorzenie, które częściej występuje u mężczyzn. Do jej rozwoju mogą przyczynić się otyłość, cukrzyca, nieodpowiednia higiena osobista, ciepły i wilgotny klimat, ciasne ubrania. Objawia się poprzez wystąpienie w pachwinach typowych dla tej infekcji ognisk rumieniowych z łuszczeniem, które rozchodzą się na górne powierzchnie ud i krocze.

Grzybica stóp to najczęstsza postać infekcji dermatofitowej, występująca głównie u osób dorosłych. Najczęściej rozpoczyna się infekcją w przestrzeniach pomiędzy palcami. Czynniki sprzyjające zakażeniu tym typem grzybicy to  m.in. noszenie nieprzepuszczalnego obuwia, nadmierna potliwość, niedostateczna higiena osobista i zaburzenie ukrwienia kończyn dolnych.
Grzybicy stóp prawie zawsze towarzyszy grzybica rąk, które mogą przybierać kilka różnych postaci klinicznych

Grzybica paznokci to dermatofitowe zakażenie płytki paznokciowej, na ogół zakażona jest również skóra otaczająca zakażone paznokcie.

Tinea incognito to zakażenie grzybicze o nietypowym obrazie klinicznym, co zwykle związane jest z miejscowym stosowaniem preparatów kortykosteroidowych z powodu błędnej diagnozy lekarskiej. Zmiany zlokalizowane mogą być w pachwinach, na podudziu, dłoniach i twarzy. W przypadku tego rodzaju grzybicy łuszczenie nie jest obecne.

Ziarniniak Majocchiego to infekcja dermatofitowa, polegająca na zakażeniu grzybem mieszka włosowego, co doprowadza do rozwoju  w skórze tkanki ziarninowej.

Grzybice układu oddechowego są spowodowane przez rozwój w drogach oddechowych pleśni lub grzybów. Obrazy kliniczne chorób grzybiczych układu oddechowego mają różne postaci, zależą od rodzaju grzybni utworzonej przez grzyb chorobotwórczy.

Bardzo często spotykane są także

• grzybica jamy ustnej,
• grzybica męskich i żeńskich narządów rozrodczych,
• grzybica układu moczowego,
• grzybice układu pokarmowego.

Do najgroźniejszych rodzajów grzybicy należy niewątpliwie kandydoza
Jest to rodzaj grzybicy wywoływany przez grzyby z rodzaju Candida, a głównie przez Candida albicans. Ten rodzaj występuje praktycznie wszędzie w otaczającym nas środowisku i w naszych organizmach. W stanie równowagi immunologicznej człowieka jest niegroźny dla jego organizmu. Infekcja następuje dopiero w momencie  osłabienia układu odpornościowego, wtedy dochodzi do namnożenia się i rozprzestrzenienia grzyba w organizmie. Zaczynają się pojawiać objawy groźnej choroby jaką jest kandydoza. Niejednokrotnie choroba ta nie jest rozpoznawana od razu, gdyż jej bardzo różne objawy nie dają jednorodnego obrazu schorzenia. Może wystąpić zakażenie błon śluzowych układu pokarmowego, oddechowego, a także moczowo-płciowego. Często chory przed rozpoznaniem kandydozy jest kierowany od jednego specjalisty do drugiego, a żaden z nich nie jest w stanie jednoznacznie podać przyczyny objawów.

Leczenie wszystkich grzybic jest bardzo trudne i często długotrwałe. Stosowanie ogólnych leków przeciwgrzybiczych może narażać pacjenta na niepożądane skutki uboczne, a antybiotykoterapia najczęściej nie przynosi rezultatów, a jeżeli już przynosi poprawę to efekt jest krótkotrwały i problem z grzybem za każdym razem wraca po zakończeniu kuracji.